The New Great Game between the West and Russia: its Impact on the Middle East and US Foreign Policy

The New Great Game between the West and Russia: its Impact on the Middle East and US Foreign Policy
The Game Great New di navbera Rojava û Rûsya: Bandora wê ya li ser Rojhilata Navîn û Polîtîkayên Derve ya Amerîka

The New Great Game between the West and Russia: its Impact on the Middle East and US Foreign Policy
The Game Great New di navbera Rojava û Rûsya: Bandora wê ya li ser Rojhilata Navîn û Polîtîkayên Derve ya Amerîka

During a period from the early 19th century through the end of the Cold War and beyond the terms “The Great Game” and “The New Great Game” have been used to describe the geopolitical interactions between Russia and the West. Starting as a concept of control of central Asia, predominantly Afghanistan, between imperial Russia and the British Empire, it can now be seen as a clash of influence between the United States and Russia. While Russian influence in the Middle East has waxed and waned over the years, it appears to be ascending against a US foreign policy that is embracing disengagement from the region and across the world. The impact of this transitional change will be most felt by the Wests strongest allies in the region, Israel and the Kurds of Iraq and Syria as well as the Kurdish populations of Turkey and Iran.

We can add to this another player of the game from the past, Iran. Iran and Russia have had diplomatic and military ties that go back to the 16th century. Driven by economic need, allowing Persian trade with Britain, moving goods through Russia and avoiding the lands of the Ottoman Empire, and with Persia attempting to set up a joint force against the mutual enemy, the Ottomans. While this relationship has gone through strong friendship and tremendous stress it is currently at a mutual beneficial stage opposing a common enemy, the United States.

This new great game is coming at a time of increased tension in the world, especially in the Middle East and is shaping up to be a challenge to the West and will adversely affect the way the world develops.

Currently the Middle East is the epicenter of change. Other than Egypt, most countries are less than 90 years old. Regardless of being the cradle of civilization (one of several) the current countries were designed by Europe after the First World War, following the formula designed by Sikes-Picot. The boundaries were chosen to satisfy European political and economic needs, not those of the people who had just thrown off Ottoman rule.

During the various wars between the Arabs and Israel the majority of the Arab military equipment came from the Soviet Union, while the Israelis used western manufactured equipment plus captured Soviet tanks and APC’s. Soviet influenced declined when President Anwar Sadat kicked out all Soviet military advisers. US influence increased within both Egypt and Jordan and a secure peace was established with Israel.

Jumping ahead three decades we find the Soviet Union is gone but replaced by a decidedly new country that retains the Soviet propensity for foreign mischief and a Tsarist style of government. The United States on the other hand seems to have expended its desire to be the major player in not only the Middle East but a major leader in the world. This reversal of influence will have far reaching consequences, or more to the point will be a study in the law of unintended consequences on an international scale.

The great game is now playing out to the detriment of the West, especially the United States. The last time the game played on this level was during the cold war and both sides knew the consequence of failure. Two influential studies during this time were “The Study of Conflict” and the follow-on “Arms and Influence,” both by Thomas Schelling, a professor at Yale and Harvard, pointed out the need to always have the military option on the table.

The need to maintain the military option has been written about and known from Machiavelli to Clausewitz and onto Liddell-Hart and Moshe Dayan, and of course Schelling. Schelling points out that force can be used to not only coerce, through the use of force, but also to compel, through the threat of force. This is the lesson lost on the west today which is evidenced in the recent Iran nuclear deal accepted by the P5+1 delegation led by the United States. Would Iran have acted differently had there been a credible threat of military action, we will never know? Iran could have been compelled to accept terms more in line with stated intentions of the West, however they knew there was no intention of the United States to use its military to enforce its policies.

How is the game playing out? Russia has, through successive US administrations, occupied parts of Georgia, Ukraine and annexed the Crimea. It controls most of the Black Sea and airspace over Poland and the Baltic states. It has reasserted itself into the Middle East and can command air space over the eastern Mediterranean as well as threaten shipping lanes. Russia is seen by most of the Arab world as the sole source of power in defense of it friends. The United States on the other hand is withdrawing forces who would otherwise defend allies and has left its friends such as Israel and the Kurds to fend for themselves. It ignores clear violations of international law as well as ignoring its own stated policies. The current administration has lost militarily, diplomatically, and morally across the board.

The game is not over just one side is waiting for a new coach.

Source - Paul Davis, Atlantic Magazine

Di dema ji destpêka sedsala 19'an de bi rêya dawiya şerê sar de û li derveyî wê, li şûna "The Game baş e" û "The Game New Mezin" kirine ji bo danasîna danûstendinên jeopolîtîk di navbera Rûsya û Rojavayê de hatiye bikaranîn. Guherandinên wek têgeha kontrolê yên Asya Navîn, bi piranî Afganistanê, di navbera emperyal ên Rûsya û Brîtanya, êdî ew dikare weke pevçûnekê de bandora di navbera Amerîka û Rûsya de bên dîtin. Gava ku bandora Rûsyayê li Rojhilata Navîn de bi hêz hatiye û cejnekê sal bi sal, xuya dike ku ji bo li dijî siyaseta derve ya Amerîkayê ye, ku hembêza xwe ji mahr ji herêmê û li seranserê cîhanê derdikeve bê. Bandora vê guhertinê derbasbûnê wê were herî aliyê Wests, bihêztirîn hevpeymanên di herêmê de, Îsraîl û kurdên Iraqê û Sûriyê de, wek Kurdên Tirkîyê û Îranê hest.

Em dikarin ji bo vê ji dema borî, Iran lê zêde bike player din yên lîstikê. Rûsya û Îranê de têkiliyên dîplomatîk û leşkerî ku vegere sedsala 16an de bû. Driven destê pêdiviya aborî, bazirganî û rê Persian bi Brîtanya, raperîn bi rêya Rûsya û naxwazin ji axa yên Împaratorîya Osmanî de, û bi Persiya hewldana ji bo avakirina hêzeke hevbeş li dijî dijmin ji hevdu re, Osmaniyan. Gava ku ev têkiliya bi riya dostaniya xurt û stresê mezin derbas ev e, niha di qonaxeke baş bêne beramberî hev li dijî dijminê hevbeş, Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê.

Ev game new mezin tê, di demekê de ji zêdebûna aloziya di cîhanê de, bi taybetî di Rojhilata Navîn de heye û rayagiştî de ji bo dijwar be ji bo Rojava û wê bandûra di rê de li cîhanê bi pêş bandorê.

Niha li Rojhilata Navîn navenda erdhejê yên guhertinê ye. Din ji Misrê, piraniya welatên kêmtir ji 90 salî de ne. Xincî ku dergûşa şaristaniyê (yek ji çend) li welatên niha ji aliyê Ewrûpayê, piştî Şerê Cîhanê yê Yekem li jêr formula ji aliyê Sikes-Picot hatibû sêwirandin,. Sînorên têr pêdiviyên siyasî û aborî yên ewropî, ne ku bi kesên ji wan kesên ku tenê avêtine off desthilatdariya osmanî de hatin hilbijartin.

Di dema şerên cuda de di navbera ereb û Îsraîlê ku piraniya alavên leşkerî ereb ji Yekîtiya Sovyetê hat, dema ku Îsraîlê de alavên sexte dek rojava plus tank Sovyetê û ya APC girtin. Sovyetê di bin bandora red dema Enwer Sedat Serokê wesandin, ji hemû şêwirmendên leşkerî Sovyetê. Bin bandora di nava herdu Misrê û Urdunê zêde û a aştiyê bi ewle bi Îsraîlê hat avakirin.

Jumping berî sê dehsalan, em dê bibînin ku Yekîtiya Sovyetê ye, lê li şûna ku ji aliyê welatekî bi biryardarî nû ku propensity Sovyetê ji bo tevdanê derve û a style peyrewên ji hikûmetê de hiltîne. Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê, li aliyê din xuya dike, daxwaza xwe ya ji bo ku bibin aktoreke girîng in ne tenê li Rojhilata Navîn di heman demê de lîderekî mezin di cîhanê de ji bo balkêş hatin kirin. Ev balkiþand ser bandora wê encamên dûr bigihêje heye, yan jî zêdetir ji bo xala dê lêkolîneke ku di qanûna ji encamên ne li rê li ser qada navnetewî.

Lîstika mezin niha dilîze ji bo ku li hember Rojavayê, bi taybetî jî Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê. Wextê dawî de li rabûn li ser vê astê de di dema şerê sar bû û herdu aliyan encamên têkçûna dizanibû. Du xebatên bi bandor di vê demê de "The Study of Conflict" û wiha-li ser bûn "Arms û Influence," hem ji aliyê Thomas Schelling, profesor li Yale û Harvard, destnîşan kir ku pêwîst e her tim bijare ya leşkerî li ser maseyê heye.

Pêwîstî bi domandina vebijêrka leşkerî hatiye dîtin li ser hatiye nivîsîn û ji Machiavelli ji bo Clausewitz û tikandinê de Liddell-Hart û Moshe Dayan tê naskirin, û bê guman Schelling. Schelling dide xuyakirin ku, hêza dikarin bên bikaranîn ji bo ne bi tenê dikarî bi mecbûrî de, bi riya bikaranîna hêzê, di heman demê de jî ji bo bi zorê, bi riya gef hêzê. Ev dersê ji dest da ji aliyê rojava ve îro ya ku di dawî de peymaneke navokî ya Îranê pejirandin ji aliyê P5 + 1 Heyeta ku ji aliyê Dewletên Yekbûyî dibirin, xuya ye. Dê Îranê cuda kiriye wê derê gefa pêbaweriyê ji çalakiyên leşkerî kiribû, em qet nizanin wê çi bike? Îranê dikaribû bi zorê hatine qebûl warê zêdetir di xeta bi niyeta, diyar kir ji Rojava, lê wan fêm kir ku ti niyeta yên Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê ji bo bikaranîna xwe ya leşkerî ji bo pêkanîna polîtîkayên xwe li wir.

How the game dilîze derket? Rûsya hatiye, bi riya rêveberiyên berêye Amerîkayê, deverên Gurcistanê, Ukraine dagirkirin û li Kirimê ya Nazîyan ve. Ev kontrol herî Deryaya Reş û asîmanê ser Polonyayê û welatên Baltik. Ev hatiye bi xwe nav li Rojhilata Navîn reasserted û dikarin qada hewayî ya li ser rojhilatê Derya Spî û herweha gefan li sêncan, shipping emir. Rûsya ji aliyê piraniya yên cîhana erebî de weke çavkaniya yekane hêza parastina hevalên dîtin. Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê, li aliyê din e, vekêşana hêzên ku ew wekî din dê parastina hevalbendên xwe û dostên xwe yên wekî Îsraîl û kurdan de hişt hatiye bi rêk û ji bo xwe. Ev girîngiyê binpêkirinên zelal ji hiqûqa navneteweyî û herweha ji wişeyên polîtîkayên diyar xwe bi xwe. Rêveberiya niha hatiye leşkerî de ji dest da, bi diplomasî, û exlaqî li seranserê board.

The game e li ser tenê yek alî li benda rahênerê nû ne.

Israel Kurdistan